آنچه درباره سرطان مری باید بدانید (بخش دوم)

نحوه‌ی انجام این عمل جراحی به موقعیت شخصی بیمار و روش خاص پزشک جراح برای درمان سرطان بستگی دارد.
 

سرطان مری ششمین عامل شایع مرگ و میر ناشی از سرطان در سراسر جهان است. میزان شیوع این سرطان در مکان‌های جغرافیایی مختلف متفاوت است. در برخی مناطق، آمار بالای ابتلا به سرطان مری ممکن است با مصرف تنباکو و الکل یا عادات غذایی خاص و چاقی مفرط در ارتباط باشد.

هنگامی که تشخیص سرطان مری مورد تایید قرار گرفت، پزشک معالج برای آگاهی از این‌که آیا سرطان به غده‌های لنفاوی یا سایر نقاط بدن نیز سرایت کرده است یا خیر، به انجام آزمایش‌های دیگری نیز می‌پردازد. برخی از این آزمایش‌ها عبارت هستند از :

الف. سونوگرافی آندوسکوپیک

ب. سی‌تی اسکن

پ. برش‌نگاری با گسیل پوزیترون (پت اسکن)

پزشک معالج با استفاده از اطلاعات به دست آمده از این آزمایش‌ها، مرحله‌ی سرطان را مشخص می‌کند. مراحل سرطان مری به وسیله‌ی اعداد رومی، از 0 تا IV مشخص می‌شوند؛ پایین‌ترین عدد نشان دهنده‌ی این است که سرطان هم‌چنان کوچک است و فقط لایه‌های سطحی مری را تحت تاثیر قرار داده است. در مرحله‌ی IV، سرطان پیشرفت کرده است و به سایر نواحی بدن گسترش یافته است.

سیستم مرحله‌بندی سرطان دائما در حال تکامل است و با پیشرفت پزشکان در تشخیص و درمان سرطان، روز به روز پیچیده‌تر می‌شود. پزشک معالج با آگاهی از مرحله‌ی سرطان می‌تواند روش‌های درمانی مناسب را برای بیمار انتخاب کند.
 

انتخاب روش‌های درمانی برای سرطان مری به نوع سلول‌های درگیر در سرطان، مرحله‌ی سرطان، وضعیت عمومی سلامتی بیمار، و انتخاب خود بیمار بستگی دارد.
 

عمل جراحی جهت خارج کردن سرطان ممکن است تنها روش درمانی باشد، یا در ترکیب با سایر روش‌های درمانی انجام پذیرد. جراحی‌های مورد استفاده برای درمان سرطان مری عبارت هستند از :

الف. انجام عمل جراحی جهت خارج کردن تومورهای بسیار کوچک – چنان‌چه سرطان هنوز کوچک، و محدود به لایه‌های سطحی بر روی مری باشد، و به سایر نقاط گسترش نیافته باشد، پزشک جراح ممکن است با انجام عمل جراحی سرطان و برداشتن بافت سالم حاشیه‌ی آن از سطح مری موافقت کند. این عمل جراحی می‌تواند با استفاده از دستگاه آندوسکوپ که از طریق گلو وارد مری می‌شود، انجام پذیرد.

ب. انجام عمل جراحی جهت خارج کردن بخشی از مری (ازوفاژکتومی) – در طول جراحی ازوفاژکتومی، پزشک جراح بخشی از مری را که حاوی تومور است، به همراه بخشی از قسمت بالایی معده و غده‌های لنفاوی اطراف آن را خارج می‌کند. باقی‌مانده‌ی مری مستقیما به معده متصل می‌شود. برای انجام این کار، معمولا معده را به سمت بالا می‌برند تا بتوانند آن را به باقی‌مانده‌ی مری پیوند بزنند.

پ. انجام عمل جراحی جهت خارج کردن بخشی از مری و قسمت بالای معده – در طول انجام این عمل جراحی، پزشک جراح بخشی از مری، غدد لنفاوی مجاور، و بخش بزرگ‌تری از معده را خارج می‌کند. سپس، باقی‌مانده‌ی معده را به سمت بالا می‌کشد و به مری متصل می‌کند. در صورت لزوم، با استفاده از بخشی از روده، معده و مری را با یکدیگر پیوند می‌زند.

جراحی سرطان مری خطرات و عوارض خطرناکی را به همراه دارد، از جمله عفونت، خونریزی، و نشت محل اتصال بین مری و معده. جراحی خارج کردن بخش‌های سرطانی مری می‌تواند با استفاده از برش‌های بزرگ و به صورت عمل باز انجام شود، یا این‌که با استفاده از ابزارهای جراحی خاص و از طریق چندین برش کوچک روی پوست (لاپاروسکوپی) انجام پذیرد. نحوه‌ی انجام این عمل جراحی به موقعیت شخصی بیمار و روش خاص پزشک جراح برای درمان سرطان بستگی دارد.
 

درمان‌های انسداد مری و دشواری در بلع (دیسفاژی) ممکن است شامل موارد زیر باشند.

الف. درمان انسداد مری – چنان‌چه سرطان مری باعث تنگ شدن مجرای مری شده باشد، پزشک جراح ممکن است با استفاده از آندوسکوپ و ابزاری خاص یک لوله‌ی فلزی (استنت) را داخل مری قرار دهد تا این مجرا باز بماند. از جمله سایر روش‌های درمان انسداد مری می‌توان به انجام عمل جراحی، رادیوتراپی، شیمی درمانی، لیزر تراپی، و فوتوداینامیک تراپی اشاره کرد.

ب. تامین مواد غذایی برای بدن بیمار – چنان‌چه بیمار دچار دشواری در بلع شده یا تحت عمل جراحی مری قرار گرفته باشد، پزشک ممکن است برای تامین مواد غذایی لازم برای بدن بیمار از لوله‌ی تغذیه استفاده کند. لوله‌ی تغذیه کمک می‌کند تا مواد غذایی مستقیما با معده یا روده‌ی کوچک برسند تا زمان کافی برای التیام مری و بهبودی سرطان به دست بیاید.
 

شیمی درمانی نوعی درمان دارویی است که طی آن، با استفاده از مواد شیمیایی سلول‌های سرطانی را از بین می‌برند. داروهای شیمی درمانی معمولا قبل (درمان کمکی جدید) یا بعد (درمان کمکی) از عمل جراحی بیماران مبتلا به سرطان مری استفاده می‌شود. هم‌چنین، شیمی درمانی را می‌توان با رادیوتراپی ترکیب کرد. شیمی درمانی در بیمارانی که دچار سرطان پیشرفته‌ای هستند که فراتر از مری گسترش یافته است، ممکن است تنها جهت تسکین نشانه‌ها و علائم ناشی از سرطان به کار برود. عوارض جانبی شیمی درمانی به نوع داروهای شیمی درمانی مصرفی بستگی دارند.
 

در رادیوتراپی به منظور از بین بردن سلول‌های سرطانی از اشعه‌ی ایکس با قدرت بالا استفاده می‌شود. در رادیوتراپی با تابش خارجی پرتو معمولا با استفاده از دستگاهی در خارج از بدن بیمار، اشعه‌ی ایکس را به نواحی سرطانی می‌تابند. البته، حالت دیگری نیز وجود دارد که کم‌تر رایج است و طی آن، مواد پرتوزا را داخل بدن بیمار و در نزدیکی نواحی سرطانی قرار می‌دهند (براکی‌تراپی).

معمولا در بیش‌تر موارد، برای درمان بیماران مبتلا به سرطان مری رادیوتراپی را با شیمی درمانی ترکیب می‌کنند. این روش درمانی معمولا قبل از عمل جراحی، یا گاهی اوقات بعد از عمل جراحی استفاده می‌شود. هم‌چنین، رادیوتراپی برای تسکین عوارض ناشی از سرطان پیشرفته‌ی مری نظیر رشد بسیار زیاد تومور و جلوگیری از عبور مواد غذایی از مری به سمت معده کاربرد دارد. این روش درمانی ممکن است دو الی شش هفته به صورت روزانه ادامه پیدا کند. برخی عوارض جانبی استفاده از رادیوتراپی برای درمان سرطان مری عبارت هستند از واکنش‌های پوستی شبیه آفتاب سوختگی، احساس درد یا دشواری در بلع، و آسیب تصادفی به اندام‌های مجاور نظیر ریه و قلب.

ادامه دارد...

منبع: تحریریه سایت کسب و کار بازده – امیر رضا مصطفایی